Comic artists that I admire #3: Béatrice Tillier

Nederlandstalige versie: scroll naar beneden

It's only recently (a few years ago) that I started to follow the work of the French comic artist Beatrice Tillier.  I hadn't heard of her until she was mentioned in Brabant Strip Magazine (a Flemish comics magazine) as the successor of the late Philippe Delaby for "Laments of the lost moors" (original version in French: Complaintes des Landes Perdues). 

Her work looked quite interesting so I started browsing for her books in Flemish comic stores...

Dutch version

Problem nowadays is that there is very much rubbish published in the comics business.  So in much cases I like to try/read  new authors before buying them.

"Virgin's wood" (original French title: "le Bois des Vièrges"), her most recent work at tha time, was available in our local public library (they have a fine taste there). I took the books home, read them, and liked them so next time I went on a comics shopping spree; I bought the Virgin Wood-albums.    I don't buy as many books as I did years ago when I was a student, so I buy only what is really good.  In many cases, that choice is based on the graphic style, as with Tillier, but I must admit that a good script/scenario is equally important. 

Cover for a special edition of "Laments of the lost moors"

What attracted me in the work of Beatrice Tillier, is that she combines a very clear realism with very  nice watercoloring (aquarel). 

What do I mean with "very clear realism"?  Well, some artists use a rather sketchy way of drawing lines, especially in the inkt-versions.  That gives a very nice artistic effect and sometimes creates a special mood, but you can hide your mistates more easily with it. Beatrice Tillier doesn't do that.  Every line she draws/inks, is always obvious  and right on the spot.  That takes a lot of craftmanship (and self-confidence as an artist), but you're also very vulnerable.  Any mistake you make is also very obvious and right on spot ;-).

So, as I draw (or try to) myself, this style is very interesting to learn from.  If I have problems with certain faces or poses, it happens that I start copying a drawing from Tillier (or another artist) to see and understand why the pose or face works (or in my drawing: doesn't work)...

Via instagram - inkversion

via Instagram

Adding the first layers of watercolor...

I like the work of Tillier even more because of her direct colouring technique with watercolor (aquarel).   Computer colours can be nice, but often lack warmth and sensitivity, something that still can be found in traditional direct colouring techniques as watercolor. 

From "Laments of the lost moors" (complaints des landes perdues) - very nice hair and skin colouring

great morninglight effects

From part 1 of "Virgin wood" (Bois des vièrges)

Among the smaller group of comic artists that use watercolour, Beatrice Tillier has her own more fairy-kind-of-coulouring-style  (I suppose a combination of talent and the female touch?)

 

I do some watercolouring myself for the Smoetie-books (see  blogpost about Smoetie).  Not on Beatrice Tillier's level of course:-).  To keep growing in your watercolour-technique, you have to do a lot of practice, but it's often interesting to follow other watercolour artists to look and learn...

Beatrice Tillier is also active on several social media.  On her blog and instagram-account she sometimes posts images and WIP's (work in progress), where you can see very well how she works.  It's all very interesting, take for example  this link on her blog.

 

I have learnt a lot especially from the way how Tillier builds up the colors.  Generally she starts with a "couleur d'ambiance" (a mood color), for example yellow for a candlelight scene, or more pink with a morninglight scene.

first light-effects

final result

Also interesting: Beatrice Tillier  makes her shadows as one of the primary watercolor layers, by using light strokes of blue in the shadow areas.  By applying those on a face, and adding skin color later, you get a nice mixed tone in the shadow areas where blue and skincolor come together. 

firstly some blue for the shadows

adding skin tone

After several additional layers: ready!

 (you can find the original blogpost  here)

Up til now I have been discussing Beatrice Tilliers more recent work, but of course, she's been drawing already for a longer time.  As far as I found on the internet,  she's been in the illustrating business for some twenty years.  I can't find back that much of her early work, that seems to consist mainly of bookcovers and, now and then, short stories for thematic comics about French music, the first world war, etc. 

Eventually she got some full albums published.  I haven't read them all yet, because they haven't been translated to Dutch, or (if I would buy the french version) they're already sold out...

"Fée et tendre automates" - translated in Dutch but very hard to find...

"Fée et tendre automates" - three albums between 1996 and2003.  I can't say what's it all about because I can't find the albums (in Flemish comic shops). 

"Mon voisin le père Noël" - one-shot - 2005. Also a book that I'll have to buy in French.  It tells the story of Georges and his neighbor Claus, who talks about how it is to be Santa Claus, how he survived a Gestapo-torturing during the second world war, etc. 

Drawings by Olivier Brazao, colour by Beatrice Tillier...

Tillier is married to another comic artist, Olivier Brazao, from whom she did the colouring ot the  "exotic-fantasy"-series "Sheewõwkees"... I guess that during supper they talk rather about mixing colours than about mixing the potatoes with the sauce ;-).

Beatrice Tillier's big breakthrough came with "Virgin's Woods". Almoast all the pictures on this blogpost with the black and shorthaired woman come from that series. 

Nederlandstalige versie

Virgin's wood, scripted by the Belgian 'scenarist' Dufaux, was conceived after Dufaux saw an exposition of Tillier's work.  He was impressed by the quality of her work and asked if they could collaborate.  Dufaux is one of the biggest scriptwriters for comics in the French comicmarket.  Dufaux often writes his scripts tailored to the artist he's writing for. For Tillier he came up with a story about wolves, foxes, and their interaction with men, in a late mediaeval-early renaissance setting.  The story is a bit inspired on "Belle and the Beast", and the mediaeval story of  "Reynard the fox".

More about the story can be read in this  Brabant Strip Magazine-article (originally an article in Dutch, but can be found in French translation on Tillier's blog).

When "Virgin's wood" was finished, Tillier started with "Laments of the lost moors", one of the big sellers in the French (and Belgian) comic market.  The first cycle of this series was drawn by Polish artist Rosinski (see blogpost about him). The second cycle was drawn by Philippe Delaby (who died before finishing his last fourth part).  Tillier now makes the last cycle (the one of the witches). The albums are published by Dargaud, one of the biggest editors in Europe for comics, which will give her work a very large exposure.
For example in Flanders (the Dutch-speaking part of Belgium where I live) the Dargaud comics are sold in all of the "Standaard Boekhandel" bookshops. Standaard Boekhandel is the biggest bookshop chain in Flanders, with over 145 selling points over a Flemish population of 6,5 million.  145 selling points corresponds with more or less every city and every large village, or one shop per 4480 inhabitants.  Being sold in by Standaard Boekhandel  is in Flanders one of the key factors for good sales figures...
I hope that her work will sell enough in Flanders to motivate her to do some signing sessions here in the future :-). 

On the internet you can follow Tillier through Facebook, Instagram, Tumblr, Twitter, and her blog.  Especially the blog and Instagram are worth following, because she posts a lot of new work there and also very much WIP's (work in progress).

At the moment of writing this blogpost, the first part of "Lament of the Lost Moors" (Complainte des Landes perdues - Klaagzang van de verloren gewesten) will be published in a few weeks; in november 2015 there is an expositioin of her work in the Brussels comic shop "Brüsel" which I will visit certainly to get a thorough look at the original work.  :-)



(c) images: Beatrice Tillier.

Click  here to see the other comic artist that I admire.

English version above

Het werk van de Franse tekenares Beatrice Tillier volg ik nog niet zo lang.  Ik hoorde pas de eerste keer van haar, toen ze in een fanzine (BSM) vermeld stond als opvolgster van Delaby voor de derde cyclus van "Klaagzang van de verloren gewesten". 

De voorbeelden van haar werk zagen er interessant uit, dus was het uitkijken  naar  albums van haar in de SSZ.

Nu is het wel zo dat er tegenwoordig zoveel (rotzooi) verschijnt, dat ik albums liever eerst eens vooraf uitprobeer of lees. 

"Het maagdenbos", toen haar meest recente werk, lag bij ons in de openbare bibliotheek, dus heb ik haar werk eerst daar eens goed bekeken en gelezen.  En goedgekeurd, zodat ik ze daarna ook voor mezelf gekocht heb. Ik koop niet zo veel strips meer als vroeger, dus beperk ik me tot wat ik echt goed vind.  Vaak is dat op basis van de tekenstijl, en bij Tillier was dat niet anders.

Voor de luxe-editie van "Klaagzang van de verloren gewesten"

Het werk van Tillier sprak me direct aan omdat het een duidelijk afgelijnd realisme combineert met aquarel-inkleuring.

Waar slaat het "duidelijk afgelijnd realisme" op dat ik bedoel?  Wel, sommige realistische tekenaars gebruiken een eerder schetsmatige lijnvoering.  Dat brengt vaak een mooi artistiek effect of een speciale sfeer teweeg, maar je verdoezelt er ook makkelijker je fouten mee.  Tillier doet dat niet.  Elke lijn die ze tekent is duidelijk te interpreteren.   Dat vergt veel vakmanschap maar maakt je ook kwetsbaar als artiest.  Fouten vallen op (als ze er zijn natuurlijk). 
Deze stijl is ook heel interessant om uit te leren, zelf heb ik al sommige gezichten of poses, waar ik zelf nog moeite mee heb, zitten natekenen om ze beter te snappen...

Via instagram - inktversie

via Instagram

De eerste aquarel-kleuren worden toegevoegd

Daarnaast hou ik enorm van werk dat rechtstreeks ingekleurd is via aquarel.  Computerinkleuring is  ook knap, maar ontbeert toch vaak warmte en gevoel; iets wat je in de handmatige inkleuring wel   nog terugvindt...


 

Klaagzang van de verloren gewesten

fantastische ochtendlicht-effecten

Uit deel 1 van het Maagdengos

Binnen het groepje aquarel-striptekenaars heeft Tillier dan nog eens haar eigen feërieke stijl (maar misschien ligt dat aan de vrouwelijke touch?)

 

Zelf schilder ik ook met aquarel (zie blogpost over Smoetie).  Niet op het niveau van Tillier uiteraard :-).  Om te evolueren in je aquarel-technieken, moet je het vooral veel doen.  Het loont daarnaast ook de moeite om het werk van andere aquarelisten te volgen.


Tillier post op haar blog en instagram vaak WIP's (work in progress), waarop je heel duidelijk kan zien hoe haar werk tot stand komt. Heel leerzaam allemaal. Zie bijvoorbeeld deze link op haar blog.

 

Vooral uit de initiële kleuropbouw van haar werk heb ik veel bijgeleerd.  Ze begint meestal met een soort algehele sfeerkleur die voor het volledige prentje geldt (bv. geel bij een kaarslicht-scène; eerder rozig bij een ochtendlichtscène).

eerste licht-effecten

afgewerkte inkleuring

 Schaduwen legt ze ook vrij snel met lichte streken donkerblauw.  Door die bv. toe te passen op een gezicht, en pas in een latere fase de huidskleur toe te passen, krijg je mooie nuances in de schaduwgebieden, waar je donkerblauw en je huidskleur vermengd worden.

eerst wat blauw voor de schaduwen

eerste toevoeging van huidskleur

Na nog een paar laagjes huidskleur: klaar!

 (zie hier voor de oorspronkelijke blogpost met bovenstaande voorbeelden)

Uiteraard bespreek ik hier nu vooral Tillier's recent werk, maar voor zover ik kon opzoeken op het net, zit ze al een twintigtal (?)  jaren in het vak. Van haar vroege werk is niet zoveel terug te vinden.  Het gaat vooral om illustratiewerk voor boekcovers, en nu en dan bijdragen van enkele bladzijden in thematische strips over bv. Franse zangers, over WO I, enz.

Daarna kwam ze toch met een aantal eigen albums op de proppen.  Zelf heb ik ze nog niet allemaal gelezen, wegens ofwel niet vertaald in het Nederlands (maar dat probleem lost zich op door in een Franstalige SSZ binnen te springen), of al uitverkocht. 

"Fée et tendre automates" - wel vertaald in het Nederlands maar moeilijk vindbaar...

"Fée et tendre automates" - drie delen tussen 1996 en 2003. Ik kan zelf niet goed zeggen waarover het gaat wegens nog nergens op de kop kunnen tikken. 

"Mon voisin le père Noël" - 1 deel - 2005. Ook een boek dat ik me in het Frans ga moeten aanschaffen, over Georges die van zijn buurman Claus te horen krijgt dat hij de kerstman is, waarna hij vertelt over hoe hij WO II onderging en door de Gestapo gefolterd werd, enz...

Tekeningen door Olivier Brazao, kleur door Beatrice Tillier...

Tillier is gehuwd met een andere striptekenaar, Olivier Brazao, van wie ze de "exotic-fantasy"-reeks
"Sheewõwkees" inkleurde... Waarschijnlijk wordt daar tijdens het middageten meer gebabbeld over kleuren mengen dan over de saus op de aardappeltjes :-).

 De grote doorbraak voor Tillier kwam er met Maagdenbos, waarvan je op deze blogpost een aantal afbeeldingen kunt vinden. 

Nederlandstalige versie

Die reeks, op scenario van Dufaux, kwam er nadat hij een tentoonstelling van haar werk zag en danig onder de indruk was dat hij met haar wou samenwerken. Dufaux schrijft zijn scenario's vaak op maat van de tekenaar met wie hij samenwerkt.  Voor haar bedacht hij een soort fabel met wolven, vossen, enz... die zowel op Reinaert de vos als op "Belle en het beest" geïnspireerd is.

Meer over Maagdenbos, de dieren, enz... vind je in dit Brabant Strip Magazine-artikel (oorspronkelijk Nederlandstalig, maar vertaald naar het Frans op de blog van Tillier).

Toen "Maagdenbos" klaar was, begon Beatrice Tillier met "Klaagzang van de verloren gewesten". De eerste cyclus van die reeks werd door Rosinski getekend, de tweede door Delaby (die helaas stierf toen hij zijn laatste album afwerkte).  Tillier  neemt nu de laatste cyclus van 4 delen voor haar rekening. De albums verschijnen bij Dargaud, toch een van de grootste uitgeverijen van strips, waardoor haar werk direct een enorme "exposure" zal krijgen.  
In Vlaanderen (het Nederlandstalig stuk van België waar ik woon) bijvoorbeeld liggen de albums van Dargaud, en dus ook dit album van Tillier,  zeker in alle Standaard Boekhandels, een keten met 145 (!) verkooppunten, wat neerkomt op elke stad en elk groot dorp in dit dichtbevolkte taalgebied van 6,5 miljoen inwoners. 


Op internet kan je Tillier volgen via Facebook, Instagram, Tumblr, Twitter, en haar blog.  Vooral de blog en Instagram zijn zeker de moeite waard om te volgen en haar werk te leren kennen, met soms een overvloed aan "work-in-progress" (werk in uitvoering) van illustraties e.a...


Op het moment van dit schrijven komt het eerste deel van Tilliers' "Klaagzang" bijna uit; in november is er een tentoonstelling met haar werk in de Brusselse SSZ "Brüsel" waar ik zeker eens naartoe ga om die originelen van héél dichtbij te gaan bestuderen :-).
Nu maar hopen dat haar albums ook in Vlaanderen genoeg verkopen zodat het voor haar de moeit eloont om ook eens in ons taalgebied te komen signeren :-).

Klik hier voor het overzicht van de andere striptekenaars die ik bewonder.



(c) afbeeldingen: Beatrice Tillier.